Bir öğretmen vardı,
Köylerden birinde,
Günaydınlı sabahlara
Güneşle doğardı.
Onunla açardı,
Çardakta solan güller,
Onunla havalanırdı
Ak kanatlı güvercinler.
Göçmen kuş olurdu bazen,
Giderdi yine gelirdi
Bir gece onu vurdular,
Dönmedi bir daha geri.
Yürekleri sardı yokluğunun acısı
Çocuklarda kaldı gözlerinin ışığı,
Başucunda zambaklar açtı,
Göğsünde al karanfiller kanadı .
Geceleri yarasalar sardı
Akbabalar uçtu havada,
Ne ayı doğdu karanlığın
Ne güneşi kaldı sabahın.
MEVLÜT KAPLAN