TKP nin 103. yılını kutlamak için TKP üyesi olmaya gerek yok.
Her ne kadar kimi eski yoldaşlar ”TKP yaşıyor savaşıyor” diyor olsalar da benim gönlümdeki TKP nin heyecanını hiç bir yerde bulamıyorum bambaşka bir duyguydu sanki.
Buradan yola çıkarak TKP nin yaşadığını söyleyen arkadaşları önemsemediğim anlaşılmasın.
Yirmi küsur sene önce İzmir’de bir araya geldiğimiz bir kısım eski yoldaşla birlikte, TKP nin kaldığı yerden devam etmesi çabamız yeterli olmadı. Nedenleri, niçinleri uzun ve burada konuşulması doğru olmayan konular.
Benim amacım, var olan yapıları konuşmak değil, benim gönlümdeki yeri hep aynı kalacak TKP yi anmış olmak.
80 öncesi TKP neden farklıydı benim için diye düşündüm elbette.
O zamanlar bizleri bir arada tutan heyecan, yoğun duygular oluşturuyordu.
Eylemci yoldaşlar için, illegal olmanın verdiği heyecandan daha fazlası vardı içimizde.
Bizler, sorumlu olmayı önemsemeyen devrimcilerdik.
Bu nedenle de sorumlu olmak için kişilik erozyonuna uğrayanlarla dalga geçerdik.
Bizlere ”Çete, mafya” yakıştırması yaptıklarını biliyorduk.
Bunu söylemelerine neden olan şeyin kendi korkaklıkları olduğunu da biliyor ve onların kaçkın olduğuna, mücadele sürecinde savrularak yok olacaklarına inanıyorduk!.
Öyle oldu mu gerçekten veya olmadı mı bugün konuşulacak konu değil.
Şimdi her şey kolaylaştı!… Sosyal medyada örgütleniliyor, neredeyse eylemler bile sosyal medya üzerinden yapılıyor.
Oysa o yıllarda örgütleme yapmak kolay değildi. Kitap kurdu olmak örgütlenme üzerinde etki yapmazdı. Ezberci olmak ancak gösteriş yapmaya yarardı.
Çevresini çenesiyle etkileyen en iyi devrimci değildi! Kariyer talebini yüksek tutmak ve risksiz mücadele için pratiği küçümsemek o gibilerin ilk kuralıydı!…
Semtlerde, fabrikalarda örgütleme yapmak farklıydı.
İnancı kişiliği ile bütünleşmiş, samimiyeti, iyi niyeti, kararlılığı yüzünden okunan insanların işiydi insan örgütlemek. Bu insanlar birde sokak savaşçısı ise işte devrimcinin kralı onlardı!.
Doğrusu sosyal medyanın olmadığı yıllarda bu işler zordu. Belki de zor olduğu için yoldaşlık o kadar değerliydi.
Aynı partide olsak da devrim için değil, kendi için mücadele edenler şöyle dursun!
TKP nin 103.yılı, yüreği devrim ateşiyle yanan mücadele insanlarına kutlu olsun,