dur(ul)malı insan bazen
yet(iş)miyorsa hayatın ak-ışına
nefes almak için
iyiyi kötüden korumak
zalimin gaddar pençesinden kurtarmak için
yaşamı
…
devam edebilmenin ışık saçan yolu(na)
yalnız dur(ul)maktan geçiyor ise
tüm çıkış yolları kapanmışsa
bentlere çarpan dalgalara dönüşmüşse hayat
kentlerin hoyratlığına esir düşen insanlıktan yana
…
yakasına yapışan ölümse konuşanın
susan hâlâ dünyada ilelebet kalacağının hesaplarını yapıyorsa
…
bağıra bağıra
konuşacaksın bazen
sesin kısılır
boğazın yırtılır
diye korkmayacaksın
…
konuşurken dinlenmediğini
dinlenirken düşündürmediğini anlamışsan muhtemelen
pes etmeyeceksin
…
zamanı geldiğinde hiç susmayacaksın
haksızlığa karşı siper edeceksin göğsünü
itaatkârlığa karşı gelirken
susmanı isteyenlerin inadına
buz kesen yüreğini ısıtarak
etrafına ışık saçarak
çiçeğe su
kuşa yem
emeğe hakkını vererek
…
hayat bunu gerektiriyor çünkü
ne bir fazla
ne de bir eksik
…
Özgür Metin Demirel