Biliyorum geçecek elbet bu günler
Açacak bizimde çiçeklerimiz uçurum kenarlarında
Akmayacak yoksul damlarımız
Çocukların ellerinde uçacak kanadı umut içinde
Yedi renk uçurtmalar
Halaya duracağız hep beraber analarımızın dilinde keskin bir tililili
Üşümeyecek yurtsuzluktan mülteci bedenlerimiz
Ayakkabısı yırtık çocuklar
Üşümüş ayakları ile çiğnemeyecek karları
Bizimde tütecek ocağımız
Evlerimizin önünde Çağlayan bir bahar
Bağdaş kurmuş bir dengbej söyleyecek
Dağların dağlara kavuşmasını
Geçmeyecek ömrümüz hapishane önlerinde
Zozan da bir şivan kavalında
Atacak yüreğimiz
Uzak bulutların ardından
Deli boranların ardından Açacak güneşimiz
Bizim ellerimizde newroz çiçekleri
Kardelenler ile koşacağız
Yüzümüzde yıldız ışıltısı
Gözlerimiz ateş kırmızısı
Umudumuz doğduğumuz gün
attığımız yaşama çığlığı
Her karanlığın ardı aydınlık ya
Aydınlığa koşacak hiç durmadan yorulmadan usanmadan
ayaklarımız….
İ. Akan