Gençlik yıllarımda hafta sonları mutlaka bir futbol maçına giderdim. İzmir takımlarını ayırt etmeden destekler, tribünde sesimizin çıktığı kadar bağırır, omuz omuza halay çekerdik.
Göz- göz, Kaf sin kaf, Büyük Altay benim için fark etmez, İzmir Spor maçında “Şimşekler”, Altınordu maçında “Şeytanlar” diye sloganlarımız yankılanırdı.
Her takımın sembol taraftarı vardı. Karşıyakalı, Adaşım Mustafa Baykara bunlardan biriydi. Maçlarda “Bir Baba Hindi” diye bağırır, bizlerde “Eyvallah…” çekerdik.
Lakabı olmuştu “Bir Baba Hindi” Mustafa’nın. Pek yüzü gülmez gibiydi ama kalbi temiz, saf birisiydi. Maçlardan önce Alsancak, Albatros birahanesinde takılırdık. Nerede karşılaşsak, sarılır, biraz laflardık.
Karşıyaka’da heykeli yapılmıştı. Ben de aralarına girmiş 4 yıl önce hatırat yapmıştık.
Bugün kaybettiğimizi öğrendim. Bir güzel insanı daha sonsuzluğa uğurladık. Işıl ışıl uyu sevgili ağabeyim.