Demircievi, Masal Evi oluverdi.
Burası bizim bildiğimiz Demircievi. Masal Evi oluverdi. Ne kadar romantik. Bu proje kimseye sorulmadan yapılıyor. Halka rağmen, tarihe rağmen. Buraya Masal Evi adını koymak köyün tarihini yok saymaktır. Kimin umrunda? Benim umrumda. Ben köyün kimliği ve tarihi yok olmasın ve izler silinmesin diye not düşüyorum. Bundan rahatsız olanların önyargıları umrumda değil.
Bu bina, kırklı yıllarda imece ile yapılmış. Sonra yeniden yapıldı tabi.
Kırklı yılların başında köye öğretmen olarak atanan Mahmut Ankara, Germiyan’da en derin izler bırakmış bir aydındır. Köyde en uzun süre görev yapmış ve köyden çıkmış çok sayıda öğretmenin öğretmenidir.
Köy Enstitüsü mezunu Mahmut Ankara hocanın zamanında burası Demirci evi olarak imece ile inşa edilmiştir. Çünkü Köy Enstitüsü mezunu her öğretmenin bir de zanaatı oluyordu. Marangoz, demirci vb.
Yani burası ilkokulun bir bölümü. Sonra eğitim sistemi değişince burası farkli amaçlarla kullanıldı. Düğün salonu, Kalaycı atölyesi vb
Buraya Masal Evi adı verilmesi bu tarihin silinmesi demektir. Tarihe ve köyün toplumsal hafızasına saygısızlıktır.
Yeni kuşaklar bu ad nedeniyle tarihi öğrenemeyeceklerdir. Ben yazarak sandıklara kaldırıyorum unutulmasın diye.
Mahmut Ankara hocamız bu yıl aramızdan ayrıldı. En son köye söyleşi için getirdiğimde, çok önemli şeyler anlattı. Sekiz yıl görev yapmış ama hep akıllarda kalmıştı. Yetmiş yıl önce Germiyan’ı hane hane hatırlayarak anıları ile anlatmıştı.
Ömrüm boyunca Kermenli öğretmen olarak anıldım, ben bu köyün insanlarını sevdim demişti.
“Kermeyen İlkokulu” tabelasını kaldırıp, “Germiyan İlkokulu” yazdırmıştı. Daha neler neler..
Söyleşi sonrası evine götürürken yolda bana, birgün köye geleyim birlikte mezarlığı gezelim, demişti. Nasip olmadı.
Eğer makul ve medeni bir belediye başkanı göreve gelirse, ilk kez atalarımızın imece ile yaptığı köye ait bu binaya, tarihini hatırlatacak şekilde, “Mahmut Ankara Kültür Evi” adının verilmesini önereceğim.